Holiday at the Kidz Active School

Ik heb besloten om geen dagelijks verslag meer te gaan maken. De reden hiervoor is dat de dagen er vaker hetzelfde uit zien dus anders wordt het een kei saai verhaal. Ik zal daarom de hoogtepunten vertellen van de avonturen die ik hier in Ghana beleef.

Ik was met mijn verhaal geëindigd bij de laatste schooldag van de Kidz Active School. De kinderen kregen van mij allemaal een kleurboek en kauwgum. Tijdens het uitdelen bleven ze wonderbaarlijk goed zitten en wachten iedereen netjes op zijn beurt. Inmiddels had bij de deur een hele groep leraren zich verzameld die nieuwsgierig waren wat ik aan het uitdelen was. Normaal gesproken zijn het altijd de kinderen die gelijk komen. Toen ik het laatste kind uit mijn klas een kleurboek gaf had ik nog een altijd boeken over, omdat niet alle kinderen aanwezig waren. Madame Amina zei tegen mij bewaar die, want dan schrijven we op wie er vandaag niet waren. Maar voordat ik ze terug in mijn tas kon stoppen pakte de andere leraren alles uit mijn handen en liepen gelijk weg. Ik was erg verbaasd. Inmiddels ben ik gewend dat de kinderen altijd alles willen hebben ook al weten ze niet wat het is, maar dat de volwassen ook zo zijn had ik nog niet meegemaakt.

Daarna volgende het paasweekend van 18 t/m 21 april oftewel een lang weekend vrij voor Simone. In Nederland sta ik meestal te springen om extra dagen vrij, maar hier in Ghana zijn de weekenden toch saaier. Je kunt naar het zwembad gaan, maar ook dat is maar één dag leuk. Lunchen is ook niet de hele dag leuk. Inmiddels ken ik Town ook uit mijn hoofd. Dus ik heb mezelf vermaakt met fietstochtjes door Tamale om de mooiste plekjes van de plaats te ontdekken. In de nacht van vrijdag op zaterdag is er ingebroken bij mijn huis. Gelukkig is er niemand gewond geraakt en heeft niemand er iets van gemerkt. Er zijn alleen bezittingen weg, maar geen spullen van mij. Het had vrijdag geregend wat tot gevolg heeft dat de mensen s’ nachts goed slapen, omdat het afkoelt en dan slaan de dieven toe. Normaal gesproken slaapt mijn moeder in de woonkamer, maar deze nacht was ze in haar slaapkamer gaan liggen helaas bleek dit achteraf een foute keuze. Dit weekend was ook Laura jarig, dus had ik het huis versierd cadeautjes gekocht en namen we onze broertjes mee naar het zwembad.

Op dinsdag 22 april begon de werkweek weer de vakantie is begonnen op de Kidz Active School, dus mijn activiteiten bestaan nu uit het vermaken van de kinderen die naar de school komen. We hadden werkelijk geen idee hoeveel kinderen we moesten verwachten. Toen ik aan kwam waren er ongeveer 25 kinderen, dus we deelden tekeningen uit en gingen met ze kleuren na een tijdje kwamen er steeds meer kinderen. Nadat we uitgekleurd waren speelden we mini Loco wat jullie vast allemaal vroeger ook gespeeld hebben op school in Nederland. Super leerzaam voor de kinderen. Vandaag kwam ook het goede nieuws dat papa eindelijk een ticket geboekt heeft op 12 mei vliegt hij naar Accra en op 13 mei is hij in Tamale bij mij. Na al die landen die hij mij al heeft laten zien is het nu mijn beurt om hem Ghana te laten zien. Mijn gastmoeder en broertjes zijn al helemaal enthousiast om hem te ontmoeten. We zullen een aantal dagen in Tamale verblijven en dan nog wat rondreizen door Ghana, maar jullie kennen ons dus dat regelen we allemaal last-minute haha. De rest van de week ben ik elke dag naar de Kidz Active School geweest. De activiteit die altijd op het programma staat is voetballen. Als we aankomen is de eerste vraag die ik krijg: madame, give me ball. Dat is hier normaal om te zeggen give me. Daarnaast hebben we meerdere dagen de kinderen geschminkt. De kinderen vinden vooral de aandacht heel leuk, want nadat ze geschminkt zijn wassen ze het eraf en gaan opnieuw in de rij staan. We hebben veel geknutseld denk aan maskers maken, tekenen, vliegtuigjes en hoedjes vouwen, winkeltjes gespeeld, muziek gemaakt, springtouwen, badmintonnen, gehockeyd en waarschijnlijk nog veel meer wat ik al weer ben vergeten. Een ander project wat we op ons hebben genomen is het computerlokaal opruimen. Op de school zijn veel computers aanwezig om de kinderen computerles te geven, maar dit wordt niet gedaan mede doordat het er een bende is. Wij als vrijwilligers gebruiken deze ruimte om pauze te houden en onze spullen te laten. Daarom besloten we dat het tijd werd om deze ruimte onderhanden te nemen. We hebben alle spullen gesorteerd en alle rotzooi weggegooid. Inmiddels ziet het er goed uit en geven we het goede voorbeeld aan de kinderen. Deze twee weken waren er twee nieuwe vrijwilligers een vader met zijn dochter en samen met hun zijn we gestart met pick it up and throw it in the garbage bin. In Ghana ligt overal afval verspreidt op de weg, naast de weg, in het bos echt overal. Dit is ook niet gek, want als je het in een prullenbak zou willen gooien dan is die ook onmogelijk te vinden. Iedereen is gewend om alles op de grond te gooien, dus ook de kinderen die naar de school toe komen. We proberen ze nu te leren dat ze op de school zijn het in de prullenbak moeten gooien. Dus als we op school komen gaan we eerst opruimen voordat we gaan spelen. We stimuleerde dit door de kinderen die goed hielpen een medaille met winner uit te reiken. De meeste cadeautjes die ze krijgen zijn binnen 1 minuut stuk, maar de volgende dag kwamen de kinderen vol trots terug met de medaille nog steeds om. Toch blijft het onmogelijk om dit probleem op te lossen. We liepen vanaf school naar de weg en een jongentje gooide plastic op de grond, dus iemand zei dat hij dat niet moest doen. Hij zei maar kijk dan en wees naar al het afval. Ik zei ja dat is ook niet goed. Hij zei klopt, maar waar moet ik het dan laten. Ja goede vraag geen idee.

In het weekend was het natuurlijk de eerste koningsdag dat konden de Nederlandse vrijwilligers niet ongestoord aan zich voorbij laten gaan. Nu hadden we een flyer gezien dat er een kingsparty was bij sparkles with dutch music. Nou dat zou een succes moeten worden. Vol goede moed gingen we er naar toe. Uiteindelijk viel het een beetje tegen er was geen alcohol in huis dat was uitverkocht en onze groep waren de enigste klanten. We hebben er desondanks met elkaar een gezellige avond van gemaakt. De rest van het weekend heb ik mij vermaakt met fietstochtjes, naar Town, zwemmen, lunchen en met mijn broertjes spelen. Oftewel ik vermaak mij prima.

Tweede vakantieweek van 28 april t/m 2 mei
De vakantieweken zijn niet zo spectaculair om er een heel lang stuk aan te wijden, maar ook in de tweede week hebben we getracht om de kinderen zo goed mogelijk te vermaken. Uiteraard heb ik weer de nodige uurtjes gevoetbald al moet ik zeggen dat mijn tactiek meestal is om in het begin te scoren en daarna een beetje achterin te blijven hangen. Ondanks dat het regenseizoen is begonnen blijft het warm en benauwd overdag, dus ik probeer zo min mogelijk meters te maken. Daarnaast ligt het speelveld vol met steentjes al moet ik zeggen dat het beter voetbalt op blote voeten als op slippers. Creativiteit is niet mijn grootste kwaliteit gelukkig zijn er nog meer vrijwilligers waardoor we er met elkaar voor zorgen dat de kinderen zich geen moment vervelen. We hebben weer heel wat kunstwerken gemaakt en veel spelletjes gespeeld. De kinderen leren ons verschillende liedjes en dansjes al kan ik niet zo goed met mijn heup schudden als de meisjes hier. Het is prachtig om te zien hoe de meisjes een danscompetitie houden. Wij hebben de kinderen ook weer liedjes en dansjes geleerd. Een ander spelletje wat ze vaak spelen is een blikje gooien en dan moet die steeds weer goed terecht komt. Het gaat erom wie dit het meest kan. Het klinkt echt super simpel, maar ik moet zeggen dat mijn record nog steeds op 10 staat. (Wat slecht is!) Dus ik denk dat ik stiekem s’ avonds bij mijn gastgezin ga oefenen, zodat ik de volgende keer de kinderen kan verslaan.

Weekend van 3 en 4 mei
Mijn Ghanese moeder lijkt erg op mijn Nederlandse moeder, ook al blijft mijn Nederlandse moeder de liefste moeder. Dit weekend had ze namelijk een meeting in Kumasi, dus zou ze het hele weekend weg zijn. Nu zou je denken dat ik oud genoeg ben om voor mezelf te zorgen, maar niks is minder waar ze had speciaal voor mij een nanny geregeld. Dit weekend heb ik vooral leuke dingen met mijn broertjes gedaan. We hebben heel vaak gevoetbald, vier op een rij gespeeld, vliegtuigjes gevouwen, gespringtouwd, gefrisbeesd, gekleurd en ganzenbord gespeeld. Daarnaast heb ik ze verwend met extra veel koekjes en snoepjes.

Derde vakantieweek van 5 mei t/m 9 mei
De laatste vakantieweek is begonnen en ik moet zeggen dat ik blij ben als de school weer begint. We hadden veel ideeën om met de kinderen te gaan doen, maar mede door de taal is het vaak lastig om spelletjes uit te leggen aan de kinderen. Deze week heb ik als onderbreking een dagje geholpen met het verven van de library, dus inmiddels ben ik een professionele schilder. De laatste week kwamen er ook steeds minder kinderen soms waren er maar twintig. Daarnaast bestaat het grootste gedeelte uit jongens die het liefste voetballen. Dus de meeste tijd heb ik gestoken in het voetballen met de jongens. Ook hebben we gekleurd, geknutseld, mini loco gespeeld, geschminkt net zoals voorgaande weken. Wat ook een succes is gebleken is bellenblaas. Wij gingen bellenblazen en alle kinderen gingen er achteraan rennen om ze proberen kapot te maken. Je ontkomt er niet aan, maar volgende week vertrekken er weer drie vrijwilligers. Daarom besloten we op vrijdagavond uiteten te gaan en daarna het nachtleven van Ghana te gaan bekijken. Er zijn duidelijke verschillen met het nachtleven in Nederland, maar ook overeenkomsten. Zoals dat de muziek echt te hard staat in vergelijking met de ruimte en de aanwezigen mensen. Het verschil is wel weer dat in Nederland iedereen denkt dat die kan dansen en de mensen hier echt kunnen dansen, wat wel weer super leuk was om te zien.

Weekend 10 en 11 mei
Het aftellen is officieel begonnen nog 2 nachtjes slapen en dan is papa in Tamale. De trip hebben we ook helemaal ingepland. We zullen de eerste dagen in Tamale verblijven waarna we vertrekken naar Mole National Park vervolgens komen we terug in Tamale en vliegen we naar Accra. Vanuit Accra gaan we naar Cape Coast bezoeken we Elmina en het Kakum National Park. Daarna vliegt papa terug naar Amsterdam en ik naar Tamale. Oftewel het wordt een drukke en gezellige tijd. Het is leuk dat ik nu een keer meer weet dan papa en hem alles kan laten zien. Normaal ben ik altijd wat verlegen en bang, maar nu durf ik gewoon alles te regelen en mensen te bellen. Mijn Engels is niet zo goed, maar ook met gebrekkig Engels kom je overal uit. Ik vind het leuk om met mensen te praten in het Engels en te kijken wat ik allemaal begrijp. Het is verbazingwekkend hoeveel je eigenlijk wel niet weet. Het lukt me zelfs om me verstaanbaar te maken, dus blijkbaar is mijn Engels toch niet zo dramatisch. Het regenseizoen is begonnen in Ghana. Dit houdt in dat vooral in de namiddag en avond het vaak regent wat lekker verkoelend is. Overdag is het vaak bewolkt, dus de hete dagen die er in mijn begin weken waren leken voorbij te zijn. Maar dit weekend bleek de zon zich toch te laten zien. Een stralende lucht met een graadje of 34 was het prima weer voor het zwembad. Terwijl jullie vast ook genoten van de regen in ons kikkerlandje lag ik te genieten. Al was het wel te heet om in de zon te liggen, dus vanuit de schaduw was het heerlijk uit te houden. Toen ik net in Ghana kwam kon ik s’ nachts vaak niet slapen van de warmte en stond mijn fan op het hoogste standje. Inmiddels slaap ik zonder fan, met lange kleren en een deken, omdat ik het anders koud heb als het regent s’ avonds. Dus ik ben al helemaal ingeburgerd in Ghana. Het is ook mooi om te zien dat als het een dag regent dat de mensen gelijk met dikke truien lopen en niet meer naar buiten gaan. Ze blijven gewoon binnen totdat de regen voorbij is en gaan dan naar hun werk toe. Dat is hier allemaal geen probleem.

Mijn nieuwe familie
In mijn tweede verslag heb ik kort mijn Ghanese familie voorgesteld. Inmiddels ben ik al twee maanden bij deze familie en kan ik oprecht zeggen dat ik mij thuis voel. Mijn moeder Asana is een hele lieve vrouw die er alles aan doet om mij me thuis te laten voelen. Als ze merkt dat ik mij niet goed voelt of ergens mee zit probeert ze mij gelijk te helpen. Elke morgen krijg ik als ontbijt brood met thee en s’avonds krijg ik meestal rijst wat ik prima vind. De locale gerechten verdragen mijn buik niet zo goed. TZ en banku bevallen vooral niet daarin tegen zijn fried rice, fufu, fried yam en redred wel weer lekker. Moedertje houdt hier rekening mee en kookt voornamelijk de dingen waarvan ze weet dat ik die lekker vind. Waaronder soms zelfs noodles met tomaten en sla, wat een echt feestmaal is.
Daarnaast zijn er nog mijn 4 “broertjes”. Sualarhu-deen 13 jaar, Hamdan 9 jaar, Marzuk 6 jaar en Abdul Dayyán van 7 maanden oud. Ze zijn allemaal heel verschillend, maar ik ben echt super blij dat ze er zijn. De oudste Sualarhu-deen staat altijd voor me klaar en als ik een vraag heb komt hij met de oplossing. Daarnaast is hij altijd vrolijk wat mij ook gelijk vrolijk maakt. Hij is helemaal gek van voetbal, dus sinds hij ontdekt heeft dat ik voetbal wilt hij elke dag met mij voetballen. Als het regent doen we dit gewoon binnen in de gang. Hamdam is de rustigste van het stel. Hij heeft moeite met leren, maar is super muzikaal en creatief. Hij heeft ook een huidprobleem waardoor die soms veel pijn wat super zielig is. Marzuk is het ondeugende broertje. Hij pakt alles zonder te vragen en eist alle aandacht op. In het begin als ik buiten liep deed die of dat die mij niet zag, maar inmiddels laat die mij met vol trots zien aan al zijn vrienden. Hij komt elke middag in mijn kamer om spelletjes te spelen of te knutselen en meestal eindigt het dat hij in slaap valt op de grond. Zodat ik hem daarna naar zijn kamer til. Abdul Dayyán is het baby broertje in het begin moest hij huilen als ik hem vastpakten. Maar inmiddels lacht die naar mij, kan ik hem vasthouden en met hem spelen. Hij groeit in een korte tijd snel en wordt al een heel kereltje. De vader van het gezin Abdul Rashid mag ik natuurlijk niet vergeten. Hij woont en werkt in Accra, maar was pas geleden voor een aantal dagen in Tamale. Dit is een klein en rustig meneertje. Ik heb hem niet heel veel gezien, dus kan niet zoveel over hem vertellen.

Halverwege
Mijn verblijf in Ghana zit er alweer voor meer dan 50 procent op waar ik in het begin moeite had om te wennen gaat de tijd nu opeens super snel. Over twee nachtjes komt papa alweer en als hij weer terug naar Nederland vertrekt duurt mijn verblijf in Tamale nog maar een maand. Het besef komt dus ook om extra te genieten van elk moment. Het is mooi om te zien dat de mensen hier in Ghana elkaar netjes begroeten en eerst vragen hoe het met je gaat. In Nederland komen we altijd gelijk ter zaken. Als ik op straat loop wordt er vaak naar mij gesist (ttsss) in het begin dacht ik wat onbeleefd, maar dat is de manier van roepen in Ghana. Ook word er nog elke dag honderd keer naar mij geroepen hello Salaminga. Wat ook opvallend is in Ghana dat hier eigendommen minder persoonlijk zijn dan in Nederland wat van je familie is, is ook van jou. Nu ik in een gastgezin verblijf maak ik tijdelijk deel uit van dat gezin en zo behandelen ze mij ook, maar dus ook mijn spullen. Mijn fiets zet ik sinds kort dus ook op slot, want anders was die er steeds vandoor. Dit is niet erg als de oudste twee jongens hem meenemen, maar Marzuk van zes kan niet fietsen op mijn fiets. Nadat ik hem had verboden om op mijn fiets te fietsen heeft hij drie uur lang keihard gehuild. De volgende dag had ik mijn fiets uitgeleend aan Sualarhu-deen. Toen ik naar buiten ging kwam Hamdam naar mij toe om te vertellen dat Marzuk toch op mijn fiets had gefietst en hem stiekem terug in de schuur had gezet met een lekke band. Als straf kreeg hij s’ avonds geen koekjes en de anderen wel daarna heeft die nooit meer op mijn fiets gefietst.

In Ghana is het heel normaal om iets van iemand te vragen als je iets nodig hebt of iets te vragen wat je mooi vindt van de ander. Het gebeurt dus ook regelmatig dat iemand mijn kleding of oorbellen vraagt. Een algemeen geaccepteerde reden om iets niet te geven is dat je er maar één van hebt. Het wassen van mijn kleren doe ik trouw elke week zelf in het weekend. Wat mis ik mijn moeder die het gewoon in de wasmachine doet waarna het weer heerlijk fris ruikt en schoon is. Hoe hard ik ook mijn best doe echt schoon wordt het hier niet. Het ruikt wel weer fris, maar nadat ik het een halfuur aan heb gehad is de frisse geur er alweer uit. Ghanezen houden van mooie kleden en zullen proberen zich altijd zo goed mogelijk aan te kleden. Daarom vinden Ghanezen het raar als een (rijke) blanke een versleten, vuile broek en een oud t-shirtje aan heeft. Dus ik blijf hard mijn best doen om mijn kleren goed schoon te krijgen. Daarnaast is de regel het gebied onder de borsten tot de knieën moet in de binnenwereld blijven. Blote borsten hebben in Ghana minder betekenis. Zo loopt mijn moeder gerust de hele dag zonder BH door het huis. Aan het eind van mijn verblijf geef ik mijn kleren aan de lokale bevolking. Daarnaast heb ik nog veel oorbellen bij mij die ik aan meisjes in het compound ga geven. Alle meisjes in Ghana dragen oorbellen, zonder oorbellen ben je geen vrouw. Op de scholen hebben de kinderen vanuit hygiëne redenen geen haar, dus aan de gaatjes in de oren kun je zien of het kindje een jongen of een meisje is. Het komt namelijk ook voor dat meisjes jongens kleren dragen en andersom.

In het deelname boekje van Vrijwillig Wereldwijd stond zorg dat je veel geduld hebt, want wachten moet je vaak in Ghana. Ghanesen houden zich niet zo aan de tijd zoals de meeste van ons (er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen, zoals papa) dat doen. Je zit regelmatig te wachten op mensen met wie je wat afgesproken hebt. Als het regent komen ze vaak helemaal niet opdagen. Inmiddels is mijn geduld al aardig op de proef gesteld. Elke doordeweekse dag ga ik vanaf de office met de taxi richting de Kidz Active School, maar de laatste 4 weken is hij nog nooit op tijd geweest. Elke keer moest ik bellen of hij überhaupt nog wel zou komen. Als we dan eindelijk op school zijn spreken we een tijd af wanneer hij ons weer komt ophalen en je raadt het al ook dan moeten we vaak lang wachten. Om half 8 hoort de taxi te vertrekken vanaf de office, normaal ben ik altijd ruim op tijd ondanks dat ik weet dat ik moet wachten. Van de week was ik enigszins aan de late kant, maar was exact om half 8 bij de office. De taxi was vandaag te vroeg, dus moest op mij wachten en dit heb ik de hele week moeten aan horen. Terwijl ik gewoon op tijd was en ik al 4 weken elke dag uren sta te wachten, maar daar niet over klaag. Dus dat is wel grappig. Ik heb ergens gelezen dat geduldige mensen wijs zijn en altijd bereiken wat ze willen, omdat ze de tijd hebben om het voor elkaar te krijgen. Dus deze eigenschap bezit ik maar mooi.

Ik ga nu genieten van mijn iets meer dan een weekje vakantie met papa en daarna volgt mijn nieuwe blog over de belevenissen. Daarna ga ik weer aan het “werk” op de Kidz Active School. Ik heb weer zin om aan de slag te gaan in KG2 ik mis mijn kindjes. Papa en ik gaan er woensdag heen dus ik zie ze gelukkig nog wel voordat ik ga reizen. Ik ga van de mooie momenten in Ghana genieten, bye bye.